و نمی‌تونم بهت بگم بغض ـم به‌خاطرِ خودته..

خواب می‌دیدم که دیر شده. که دیگه هیچ شانسی نیست. که میری. با اشک از خواب پریدم. بحث اینجاست که همین امشب، ممکنه دیر بشه. خیلی دیر بشه. و من جرئت ندارم..

+ وقتی از خواب می‌پریدم زنگ می‌زدم به تو. الآن از خواب می‌پرم، خیره میشم به شماره ـت. فکر می‌کنم به خواب ـی که نمی‌تونم برات تعریف کنم. چنگ می‌زنم به پیرهن ـی که عطرتو داره روی بالشم. به.. 

[لعنت.]

من کِی اینقد ترحم‌برانگیز شدم..؟

تا وقتی بوی عطرت روی شالم هست، سردرد چه اهمیتی داره؟!

سرما خورده‌اَم. یعنی باید حدس می‌زدم که مریض می‌شوم، شاید آنجا که مانتو تنم نبود و دستانِ یخِ باد پاییزی می‌آمد از زیرِ پیرهنِ مردانه روی تنم و من مچاله‌تر می‌شدم توی آغوشت. یا همانجا که به ضربانِ قلب ـت گوش می‌دادم و با دستانِ لرزان سیگار را روی لب‌هایم می‌گذاشتم و دود را در شش‌هایم بنفش‌شده ام نگاه می‌داشتم تا رنگِ دوست‌داشتنت را بگیرند. یا آنجا که گیتار می‌زدی و غروب‌ بود و من مثلِ آخرین اشعه‌های خورشید در میانِ صدایت گم‌می شدم.

 بین یکی از همین اتفاقات باید حدس می‌زدم به دنبال اینهمه خوش‌بختی و خوش‌اِقبالی نمی‌شود که دردی نباشد. نمودار‌ها اوج و قعر دارند. نمی‌شود آنقدر در اوج باشم و سایه‌ای به پاهایم چنگ نزند، به پایین نکشدم.

ولی این یک‌بار من برنده‌اَم. اگر این جنگ ـی خانمان‌سوز بین من و چرخِ‌فلک باشد، من مبارزه کوچک ـی را زیرِ درخت‌های میدان‌ِ تجریش در گرگ‌و‌میش بُرده‌ام. می‌خواهم بگویم که می‌اَرزید. به صدایت و گیتارت و عطرَت می‌ارزید. به بودنت می‌ارزید. به دیدنت می‌ارزید. 

٭٭٭

- عکس گرفتین؟ خوش‌گذشت؟ پریای کاخ ـو دیدین؟ براتون آوا..

سکندری می‌خورم و نگه ـم می‌داری. می‌خندی و زیرِلب می‌گویی که در‌حالِ‌خودم نیستم.

- نیستم. هستم یعنی. نه مستم. نه چِت ـم. فقط خوشحالم. 

و بودم. و بودم. و بودم..

[یک روز با هم می‌رویم زیرِ درختانِ کاخ می‌خوابیم، به آسمان و برگ‌های سرخ و زرد نگاه می‌کنیم و منتظر می‌مانیم تا پری‌ها بیایند و بخوانند و مثلاً من بگویم چه‌قدر دوستت دارم و.. ]