کی قراره زندگیتو درست کنه وقتی همه‌چیز به نحو غیرقابل انکاری به‌هم‌ریخته؟ خودت. و اگه درست کردن این وضعیت شامل یه سری حرکات دیوانه‌وارِ دهان‌سرویس‌کن باشه؟ بازم پایِ خودته. اینکه تو حالتِ افتضاح فعلی بمونی یا ریسک کنی برای دراومدن از این وضعیتِ لزج، انتخابِ توئه. و بحث اینجاست که هیچ‌کس نمی‌تونه تضمین کنه که این ریسک سرانجام خوبی داره. ممکنه بدتر تا گردن فرو بری توی لجن و بازم اونجاس که باید ببینی می‌خوای دوباره ریسک کنی یا نه.
درنهایت زندگی همینه.. هیچ راه امنی وجود نداره و راه هیچ‌کس مثل راه دیگری نیست!
+ فی‌الحال دارم شال و کلاه می‌کنم که برم ریسکِ دهن‌سرویس کنِ خطرناکمو انجام بدم. و لعنت، می‌تونم به خودم بابت بیرون رفتن توی این هوا، با حالِ فعلیم جایزه بدم!
+ قبلاً گفته‌‌بودم، دوست داشتم به خدایی معتقد باشم. ایندفعه حداقل برای اینکه دست یکیو بگیرم و بگم برام دعا کن. ولی نیستم. و نمی‌گیرم.